Aktualności

Według najnowszych, opublikowanych w 2017 roku badań WHO w latach 2002 – 2014 w kilku krajach Europy (Polska, Estonia, Łotwa, Rosja) odnotowano stały, znaczący wzrost odsetka nadwagi wśród chłopców i dziewczynek, we wszystkich grupach wiekowych.

W Europie otyłość dotyka przeciętnie jednego na trzech chłopców i jedną na pięć dziewczynek w wieku od sześciu do dziewięciu lat. Żadna inna choroba przewlekła nie jest aż tak bardzo rozpowszechniona wśród populacji dzieci w wieku szkolnym.

Mimo, że problem nadwagi i otyłości wśród dzieci narasta już od kilkunastu lat, wielu rodziców nie uważa otyłości za chorobę. Często pulchne dzieci kojarzą nam się z dobrym odżywieniem, zdrowiem, albo słyszymy, że jest małe i jeszcze „wyrośnie” z otyłości. Tymczasem nadwaga oraz otyłość, mogą być ogromnym zagrożeniem dla zdrowia dzieci i konieczne jest traktowanie jej jako jednej z chorób cywilizacyjnych.

Jak rozpoznać, czy dziecko ma nadwagę/otyłość?

U dzieci i młodzieży do 18 roku życia, by ocenić stan odżywienia stosuje się tablice i siatki centylowe stosowne dla wieku i płci badanych, biorąc pod uwagę normy dla określonej populacji i regionu. Według tych siatek nadwagę można stwierdzić przy BMI 90-97 centyla, a otyłość przy BMI powyżej 97 centyla w odniesieniu do wieku i płci .

Gdzie leży przyczyna?

Szukając przyczyn otyłości winę często zrzuca się na geny. Uważa się, że skoro „U nas w rodzinie wszyscy mają problem z nadmierną wagą”, dziecko też może być otyłe. Genetyczne uwarunkowanie otyłości jest odpowiedzialne za ok. 10-50% przypadków otyłości wśród dzieci. Szansa pojawienia się otyłości u dziecka wynosi nawet 80% w przypadku otyłości obojga rodziców, obniża się natomiast do 40% gdy otyłość pojawia się tylko u jednego z nich. Biorąc pod uwagę fakt, że epidemia otyłości rozpoczęła się na przełomie ostatnich 20-30 lat, przyczyna musi leżeć gdzie indziej, niż tylko w genach.

Najczęstszą przyczyną otyłości u dzieci jest nadmiar spożywanych kalorii (dodatni bilans energetyczny) i niewystarczająca aktywność fizyczna. Coraz mniej dzieci ćwiczy na lekcjach wychowania fizycznego, warzywa i owoce są zamieniane na słodkie i słone przekąski, słodkie napoje. Taki styl życia, z początku kojarzony z wygodą, przyjemnością w konsekwencji doprowadza do bardzo poważnych problemów nie tylko związanych z nadmierną masą ciała, ale również zdrowotnych (cukrzyca, insulinooporność, nadciśnienie, próchnica) i zaburzeń psychicznych (depresja, lęk, mniejsze poczucie własnej wartości).

„

Czym skorupka za młodu nasiąknie”- czyli złe nawyki żywieniowe od najmłodszych lat są przyczyną otyłości w wieku dorosłym.

O zdrowie dziecka należy zadbać już od samego początku, czyli od okresu ciąży. Zła dieta matki, nieprawidłowa masa ciała ciężarnej, cukrzyca ciążowa może być powodem zwiększonego przyrostu masy ciała, dużej masy urodzeniowej, a nawet rozwinięcia się otyłości w późniejszych latach jego życia. Udowodniono również, że im dłuższy czas karmienia piersią, tym szansa na pojawienie się nadwagi oraz otyłości u dzieci spada. W późniejszych latach życia dziecka, bardzo ważną rolę w kształtowaniu nawyków żywieniowych odgrywają rodzice. Od tego, czy świadomy rodzic zdoła uniknąć podstawowych błędów, zależy tu nie tylko metabolizm dziecka w sensie czysto fizjologicznym, lecz i psychicznym/ emocjonalnym. Już w okresie niemowlęcym zaczyna się okres kształtowania ważnych nawyków żywieniowych oraz tzw. smaków dzieciństwa, które są potem przez nas preferowane nawet do późnej starości. Jeśli od początku dziecko będzie otrzymywało produkty i potrawy nie zawierające sztucznych dodatków, nadmiaru cukru, przeniesie to zdrowe nawyki żywieniowe do dorosłego życia. Jeśli natomiast w porę nie spróbuje np. warzyw, ryb, a zasmakują mu m.in. słodkie desery, czy frytki to istnieje mniejsze prawdopodobieństwo utrzymywania racjonalnej diety w późniejszych latach. Jakie są zatem najczęściej popełniane przez rodziców błędy, które prowadzą do rozwoju nadwagi i otyłości wśród dzieci?

Nadmierna masa ciała dzieci, czy widoczna otyłość powinna być sygnałem alarmującym dla rodziny. Nieprawidłowe dla zdrowia dzieci jest postrzeganie otyłości jako zjawiska tymczasowego, przejściowego, które minie samoistnie. Łatwiej zapobiegać otyłości niż ją leczyć, tak więc na pierwszym planie powinno się zadbać o zmianę stylu życia.